Genieten in het onderwijs
Recensie van juf Sira
Soms komen in een boek álle dingen samen die ik belangrijk vind: een goede titel, een prachtige kaft en fan-tas-ti-sche eerste zinnen: “De cameraman hoorde de eenhoorns voordat hij ze zag. Hoog gekrijs, moordlustig gegrom, het geknars van bebloede tanden. De cameraman rook de eenhoorns voordat hij ze zag. Ranzige adem, rottend vlees, de stank van de onsterfelijke dood.” Ik wilde níets liever dan in Skandar en de eenhoorndief beginnen!
Recensie van juf Anita
Ik ben dol op prentenboeken. Ik kan er slecht tegen als mensen denken dat je na een bepaalde leeftijd ineens geen prentenboeken meer mag lezen. Je hoort nu vaak de term ‘rijke taal’, en daar kun je bij uitstek prentenboeken bij gebruiken. Ik gebruik prentenboeken overigens ook vaak om zelf te lezen voor die kinderen in groep 3 en 4 die al een heel hoog leesniveau hebben, maar voor wie de inhoud van leesboeken met een hoog niveau vaak nog niet passend is. Daarnaast hebben prentenboeken vaak een duidelijke boodschap wat ze heel bruikbaar maakt om iets aan te kaarten in de groep. Aaron Terhaar, tekenaar is nou echt zo’n boek dat juist niet geschikt is voor kleuters. Ik zou het zelf gebruiken vanaf groep 4, maar ook in mijn Unit 678 zou ik het kunnen gebruiken voor het bespreekbaar maken van dyslexie en over hoe het is om je anders te voelen dan de ‘standaard’.
Recensie van juf Anita
Het is zo gegroeid dat ik voor Juf Inger vaak de graphic novels en de historische verhalen lees. Gekke goden van de Olympus was me dan ook op het lijf geschreven. Toch moest ik nog even over een drempeltje stappen om aan het boek te beginnen. Ik ben groot fan van verhalen uit de Griekse mythologie en was bang dat deze misschien wel te ‘plat’ zouden worden in een uitvoering als deze.
Recensie van juf Anita
Mirjam Oldenhave is zo’n schrijfster waarbij je op voorhand al weet dat het een fijn boek gaat zijn. Zij
is natuurlijk vooral bekend geworden van de boeken over Mees Kees, maar ze heeft nog veel meer
boeken geschreven waarvan ik hoop dat ze in de boekenkast staan. Toen De scootmobiele eenheid langskwam om aan te vragen als recensie-exemplaar twijfelde ik dan ook niet. Dit boek wilde ik lezen.
De Kinderboekenweek 2022 heeft dit jaar als thema ‘Gi-Ga-Groen’. Nou kan je natuurlijk wachten tot oktober om hier mee te beginnen, maar waarom? Met de zomervakantie in aantocht en wetende dat diverse scholen een leesbingo meegeven, heb ik een Gi-Ga-Groene leesbingo gemaakt. Lekker buiten lezen, bingokaart vullen en wellicht kun je de leerlingen met een volle kaart na de vakantie een gi-ga-groene beloning geven.
Verder lezen
Bijna een jaar geleden plaatste ik mijn recensie over Het magisch verbond – De zoete tovenaars 1. Na het lezen van dat boek kon ik niet wachten op het vervolg en zodra ik Het verdwenen recept in mijn brievenbus vond, ging het bovenop de stapel met recensieboeken. Ik las het al vrij vlot, deelde mijn enthousiasme op social media en nu heb ik eindelijk tijd om een langere recensie te schrijven. Deze serie heeft gelukkig nog een derde deel en ik hoop dat dat zo snel mogelijk vertaald mag worden.
Verder lezen
