Al een tijdje loop ik rond met het idee om een breukencircuit te ontwerpen voor mijn groep. Op Pinterest zie ik regelmatig goede ideeën in spelvorm langskomen om extra te oefenen met de breuken en ook in Met Sprongen Vooruit zitten veel mooie oefeningen om mee aan de slag te kunnen gaan in een circuit. Nu ik met verlof thuis zit, heb ik eindelijk de tijd genomen om materiaal te verzamelen om volgend schooljaar mee aan de slag te kunnen in een breukencircuit.
(meer…)
Een boek over hoe leuk het is om boeken te lezen, dat kon ik als leesgek natuurlijk niet weigeren als recensie-exemplaar. Met veel plezier begon in dan ook te lezen in De Boekenberg. Hoe kan een kind het plezier in het lezen van boeken ontdekken?
(meer…)
Half mei zag ik op Twitter een bericht langskomen over de evenementisering van het onderwijs met daarbij de vraag hoe dat zo gekomen is. Als dit soort berichten langskomen, wordt eigenlijk altijd Rommelpiet als één van de voorbeelden genoemd die we gemakkelijk weg kunnen laten. De dagen daarna ging ik daar eens over nadenken. Toen ik in 2008 mijn eerste klas les mocht geven, was Rommelpiet namelijk echt één van dé momenten in het schooljaar waar de leerlingen dol op waren. Wat is er nu toch veranderd in de afgelopen jaren?
(meer…)
Een recensie van juf Sira.
Al zo lang als ik leerkracht ben, vind ik begrijpend lezen een van de leukste maar moeilijkste vakken om te onderwijzen. De meningen en ideeën over begrijpend lezen lopen enorm uiteen. Nederland schijnt het enige land te zijn dat er een apart vak van gemaakt heeft. We leren de kinderen strategieën aan. Vervolgens lijken die strategieën opeens niet meer zaligmakend en zijn algemene kennis en veel leeskilometers maken belangrijk. Maar wat is nu goed onderwijs in begrijpend lezen? Met die vraag bleef ik zitten. Tot ik ‘Close Reading’ van Diane Lapp e.a. las.
Dat was ineens een bizarre periode vanaf half maart. In plaats van lekker genieten van mijn leerlingen in een klaslokaal, zat ik thuis achter een computer te werken en probeerde ik zo contact met ze te houden. Na 6 weken onderwijs op afstand was ik er klaar mee, omdat ik met zwangerschapsverlof moest gaan. De weken daarna ben ik eens gaan nadenken over de bijzondere periode die ik met mijn klas had beleefd en wat het me heeft opgeleverd. Het was pittig, maar ik heb er ook echt leermomenten uitgehaald die ik na mijn verlof graag mee de klas in wil nemen.
Ik ben belangrijk
Natuurlijk wist ik dit al wel, maar in de periode van het onderwijs op afstand was het wel fijn om dit te merken. Sommige leerlingen hebben mij als leerkracht echt nodig om tot leren te kunnen komen.