Boekrecensies, blogs, lesmateriaal en nog meer
Recensie van juf Anita
Het is zo gegroeid dat ik voor Juf Inger vaak de graphic novels en de historische verhalen lees. Gekke goden van de Olympus was me dan ook op het lijf geschreven. Toch moest ik nog even over een drempeltje stappen om aan het boek te beginnen. Ik ben groot fan van verhalen uit de Griekse mythologie en was bang dat deze misschien wel te ‘plat’ zouden worden in een uitvoering als deze.
Recensie van juf Ivette
Als lid van het leesteam van juf Inger lees ik bijna altijd alleen maar prentenboeken. Maar soms komt ze met een boek waar ik écht geen nee tegen kan zeggen. De voorkant van Verschrikkelijke beestjes vond ik zo grappig, dat ik ‘m wel moest ontvangen! Dit boek hoort bij de serie Tijgerlezen. Voor wie dit nog niet kent even een korte uitleg: Onderzoek wijst uit dat kinderen het gelukkigst leren lezen als ze zelf naar een boek grijpen. Tijgerlezenboeken leggen daarom nadruk op humor en spanning. Ze bieden variatie in moeilijkheidsgraad en zijn geschikt om voor te lezen en zelf te lezen. De boeken in deze serie voldoen aan de belangrijkste criteria van kinderen: ze zijn spannend of grappig, en hebben altijd veel illustraties in kleur. Tijgerlezenboeken zijn niet ingedeeld volgens technische leesniveaus, maar kinderen kiezen zelf het boek waar ze aan toe zijn. Een mooie insteek!
Recensie van juf Sira
Ook als volwassene kies ik boeken soms puur uit op basis van de titel en de kaft. En die spraken me bij dit boek aan. Met een voorliefde voor fantasieverhalen en kinderboeken, leek ik met Het mysterieuze verhaal van de tentakeljongen een prima combinatie in handen te hebben. Ik was benieuwd wat het mysterieuze verhaal was achter de tekening van de kaft.
Recensie van juf Ellen
Sommige helden worden geboren, andere worden getekend…
Pien Vermeer en de getekende stad in 3 woorden: creativiteit, moed, avontuur. Uitgeverij Billy Bones is één van mijn favorieten. Daarom besloot ik in dit boek te duiken. Een boek waarin deze drie concepten zeker terugkomen!
Recensie van juf Anita
Mirjam Oldenhave is zo’n schrijfster waarbij je op voorhand al weet dat het een fijn boek gaat zijn. Zij
is natuurlijk vooral bekend geworden van de boeken over Mees Kees, maar ze heeft nog veel meer
boeken geschreven waarvan ik hoop dat ze in de boekenkast staan. Toen De scootmobiele eenheid langskwam om aan te vragen als recensie-exemplaar twijfelde ik dan ook niet. Dit boek wilde ik lezen.
Recensie van juf Ivette
Dit schooljaar werkte ik in mijn groep over het thema ‘samen onderweg’. Alle voertuigen kwamen voorbij, van de bus tot auto’s en natuurlijk ook de eigen fiets. In mijn klaslokaal ontstond in de speelhoek al snel een fietsenmaker en daarom zocht ik een centraal prentenboek rondom het thema fietsen. Heel toevallig kwam dit prentenboek, Tingelingeling, ik leer fietsen!, op mijn pad. Op de voorkant zie je Eppie Eend en Sjaak Zwaan op de tandem. Gelijk aan de binnenkant zie je de silhouetten van Eppie en Sjaak, fietsend door een bergachtig landschap. Sjaak fietst voorop, Eppie er heel dicht achteraan. Op het achterblad zie je een soortgelijke situatie, alleen fietst Eppie daar een heel stuk vooruit en Sjaak er traag achteraan. Door alleen al naar deze twee platen te kijken met de kinderen, ontstaat er vanzelf een verhaal. Maar waar gaat het échte verhaal nou over?
