Het ministerie van oplossingen en het veel te volle huis – Sanne Rooseboom
Hoera! Een nieuw deel in de serie over het ministerie van oplossingen. Ik was echt zo blij toen ik dit nieuws ontdekte. Van deel 1 en deel 2 van deze serie heb ik namelijk onwijs genoten en deel 3 kon me niet snel genoeg verschijnen. Extra leuk was het dan ook dat Unieboek Spectrum zo vriendelijk was om mij een recensie-exemplaar te sturen. Die gaat zeker naar de schoolbibliotheek en ik hoop dat die weinig in de kast zal staan.
Het ministerie van oplossingen en het veel te volle huis – Het verhaal
Een fossiel, een glinsterend schrift, een antieke sjaal… Nina en Alfa vinden allerlei merkwaardige schatten op school.Die komen uit een huis in het bos dat zo vol met spullen staat, dat de deur niet meer opengaat. De meester van groep 3, die er is opgegroeid, is er wanhopig van. Nina, Alfa, Ruben en de stokoude mevrouw Vis en Tirza de Vries twijfelen geen seconde: dit is een zaak voor het Ministerie van Oplossingen!
De kinderen besluiten de meester te helpen met het doorploegen van de troep. Dat huis moet leeg, zo snel mogelijk. Maar tussen de rommel liggen de schatten van de eigenaar, een uitvinder. En érgens in huis liggen bovendien de aantekeningen over zijn grote uitvinding, en die moeten snel worden gevonden. Terwijl de kinderen hard aan het werk gaan, luisteren de Zilvermannen ze af. Die uitvinding, die willen ze ook wel.
Het ministerie van oplossingen en het veel te volle huis – Wat vind ik van het boek?
Zonder de achterkant te lezen begon ik met het boek en daardoor had ik in het begin een verkeerd idee bij het ’te volle huis’. Ik dacht namelijk dat er onwijs veel mensen in een huis zouden wonen en dat er daarom problemen zouden zijn die het ministerie op moest lossen. Eigenlijk maakte dit het verhaal misschien nog wel leuker, omdat ik dus echt niet wist wat ik kon verwachten.
Lees ook: Superjuffie en het apencircus
Dit boek heeft met niet teleurgesteld. Sanne Rooseboom heeft het weer voor elkaar gekregen een spannend verhaal neer te zetten rondom het ministerie zonder in herhaling te vallen. Gaaf ook hoe ze het probleem van mensen die extreem verzamelen zo mooi neer kan zetten en verwoord. Kinderen krijgen daardoor vast meer begrip voor mensen die in zo’n situatie terecht komen.
De personages in het boek worden bij ieder deel iets ouder, logisch, maar ik blijf de verhalen qua schrijfstijl het meest geschikt vinden voor leerlingen uit groep 6. Doordat de personages nu echter dingen meemaken die wat meer bij oudere leerlingen passen, kan ik me voorstellen dat kinderen tussen de 10 en 12 ook zeker geïnteresseerd kunnen zijn in dit deel van de serie.
Natuurlijk kan een compliment voor Mark Janssen niet ontbreken, want wat maakt hij geweldige illustraties. Ook bij dit boek maken ze het verhaal net nog even beter.
Een boek dat bij ons op school hopelijk veel gelezen gaat worden, want het is zonde om dit boek een plekje te geven in mijn privéboekenkast.
Dit bericht bevat affiliate links.
Het boek kreeg ik opgestuurd door Unieboek Spectrum. Hartelijk dank!
