Evi en Eenhoorn – Dana Simpson

Geplaatst op 3 december 202012 maart 2021 door Inger

Recensie van juf Sira
Aangezien mijn lievelingskleur glitters is, trokken de titel en de kaft van dit boek me meteen aan. Een roze kaft met een prachtige eenhoorn en een stoer meisje; dat beloofde veel goeds! Ik had het boek daarom mee naar school genomen om tijdens het stillezen in de klas te kunnen lezen. Helaas kwam daar niet veel van terecht: de meiden uit mijn klas zagen het boek en hebben het meteen ingepikt! Ik heb het een weekend teruggekregen om thuis te kunnen lezen, maar moest beloven het maandag mee terug naar school te nemen.

Inhoud verberg

1 Het verhaal

2 Wat vindt juf Sira van het boek?

3 Boek aanschaffen

Het verhaal

Het zal je maar gebeuren: Je zit steentjes over het water te keilen en plots raakt een van je steentjes een eenhoorn! Het overkomt Evi. Evi mag een wens doen, en vanzelfsprekend wenst Evi dat zij en de eenhoorn beste vrienden zullen worden die alles met elkaar delen. De eenhoorn vindt zichzelf nogal geweldig, en Evi is behoorlijk sarcastisch aangelegd. Samen gaan zij verschillende problemen aan die horen bij de kinderleeftijd: de eerste dag van school, een pestkop in de klas, bemoeizuchtige ouders en verjaardagsfeestjes. Deze dingen zijn allemaal net een beetje gemakkelijker als je een hooghartige eenhoorn als bestie hebt. Die zou namelijk zomaar eens het haar van de pestkop eraf kunnen toveren…

Wat vindt juf Sira van het boek?

Na het lezen van het boek heb ik er gemengde gevoelens over.
De plaatjes zijn erg leuk. Het boek is geschreven als een soort graphic novel. Het leest dus eigenlijk als een soort stripboek. Dit maakt dat het aantrekkelijk is om te lezen, er zijn veel fijn gekleurde plaatjes en relatief weinig tekst. Maar waar een graphic novel een doorlopend verhaal is, springt dit verhaal voor mijn gevoel af en toe van de hak op de tak. Er zitten regelmatig ‘losse scènes’ in die de rode draad van het verhaal onderbreken. Dit komt het verhaal niet ten goede.
Het verhaal is humoristisch; Het narcisme van Eenhoorn en het sarcasme van Evi zorgen ervoor dat het geen typisch roze glitter verhaal is, maar dat het een beetje scherp blijft.

Maar nog veel belangrijker dan wat ik van het boek vind, is wat kinderen van het boek vinden! Het boek is inmiddels al gepresenteerd tijdens een boekbespreking, en wordt op dit moment gelezen door de derde leerling uit mijn klas. Het boek gaat dus van hand tot hand en de meiden smullen ervan. En ieder boek dat dat voor elkaar krijgt, is de moeite waard!