Genieten in het onderwijs
Recensie van juf Deborah
“Hallo, ik ben een mens en vandaag houd ik mijn spreekbeurt over een boek van Bibi Dumon Tak.”
Vandaag houd ik mijn spreekbeurt over de anaconda is een boek voor leergierige, jonge bioloogjes
(en stiekem ook volwassenen). Wil je weten welke feiten de slimme kerkuil over de Tasmaanse
duivel kan vertellen of hoe de brulaap een spreekbeurt bij elkaar fantaseert over een eenhoorn? Dan
is dit boek een aanrader.
Vroeger ging ik als klein meisje in de zomervakantie een hele dag met de trein met mijn vader. Dit was echt geweldig! Na mijn afstuderen deden we dit nog een keer, zo maakte ik nog even goed gebruik van mijn OV-jaarkaart als student. Treinen vind ik dus leuk en een boek over treinen lezen en mogen recenseren kon ik dan ook niet weigeren. Van apekop tot dwarsligger werd dan ook door mij snel aangevraagd als recensie-exemplaar en na het schrijven van deze recensie gaat het boek door naar mijn vader. Kan hij de kleinkinderen net zo treinengek maken.
Verder lezen
Recensie van juf Sira
Soms komen in een boek álle dingen samen die ik belangrijk vind: een goede titel, een prachtige kaft en fan-tas-ti-sche eerste zinnen: “De cameraman hoorde de eenhoorns voordat hij ze zag. Hoog gekrijs, moordlustig gegrom, het geknars van bebloede tanden. De cameraman rook de eenhoorns voordat hij ze zag. Ranzige adem, rottend vlees, de stank van de onsterfelijke dood.” Ik wilde níets liever dan in Skandar en de eenhoorndief beginnen!
Mocht je voor jezelf nog een fijn kerstcadeau zoeken en mag er een nieuwe dichtbundel in je boekenkast dan is dit boek echt voor jou. Ik denk dat ik ontvoerd ben wil je gewoon echt hebben als je van lezen houdt. Het afgelopen jaar heb ik onder andere door de Boekenbingo wat meer dichtbundels gelezen en ben ik gedichten voor kinderen echt gaan waarderen. Deze bundel van Pim Lammers is een waardevolle aanvulling voor de bovenbouw.
Verder lezen
Recensie van juf Ivette
Als lid van het leesteam van juf Inger lees ik bijna altijd alleen maar prentenboeken. Maar soms komt ze met een boek waar ik écht geen nee tegen kan zeggen. De voorkant van Verschrikkelijke beestjes vond ik zo grappig, dat ik ‘m wel moest ontvangen! Dit boek hoort bij de serie Tijgerlezen. Voor wie dit nog niet kent even een korte uitleg: Onderzoek wijst uit dat kinderen het gelukkigst leren lezen als ze zelf naar een boek grijpen. Tijgerlezenboeken leggen daarom nadruk op humor en spanning. Ze bieden variatie in moeilijkheidsgraad en zijn geschikt om voor te lezen en zelf te lezen. De boeken in deze serie voldoen aan de belangrijkste criteria van kinderen: ze zijn spannend of grappig, en hebben altijd veel illustraties in kleur. Tijgerlezenboeken zijn niet ingedeeld volgens technische leesniveaus, maar kinderen kiezen zelf het boek waar ze aan toe zijn. Een mooie insteek!
Recensie van juf Anita
Mirjam Oldenhave is zo’n schrijfster waarbij je op voorhand al weet dat het een fijn boek gaat zijn. Zij
is natuurlijk vooral bekend geworden van de boeken over Mees Kees, maar ze heeft nog veel meer
boeken geschreven waarvan ik hoop dat ze in de boekenkast staan. Toen De scootmobiele eenheid langskwam om aan te vragen als recensie-exemplaar twijfelde ik dan ook niet. Dit boek wilde ik lezen.
