Genieten in het onderwijs
Recensie van juf Inger
Toen ik een nieuw deel over Paultje zag in de catalogus van De Vier Windstreken twijfelde ik geen moment over het aanvragen van een recensie-exemplaar. Dit boek zou vast iemand uit het leesteam willen lezen. Dat ik dat zelf zou worden, had ik eventjes niet bedacht. Mijn dochter dacht daar echter compleet anders over. Paultje – Een tuin voor iedereen moest hier blijven. Ze kende de boeken van school en dit boek bleef dus hier.
Recensie van juf Hélène
In mijn kleutergroep zijn we druk bezig met het thema ‘Groeien en bloeien’. Hoe groeien bloemen en wat hebben ze daarvoor nodig? Hoe leuk is het dan om een mooi prentenboek tegen te komen over vlinders? Wel een vlinder die we in Nederland bijna niet tegenkomen, maar toch. Ik ga samen met de kinderen van mijn klas De monarchvlinder bekijken om te zien hoe bruikbaar het is in de klas.
Recensie van juf Ivette
Ik vind het belangrijk dat mijn leerlingen kennismaken met allerlei culturen, de diversiteit aan mensen en (leren) respect (te) hebben voor elkaar, maar daarnaast ook hun eigen zelfvertrouwen vergroten. Het boek Liever toch mezelf past goed binnen dit plaatje. Het boek is geschreven door Giovanca Ostiana, zij is tevens zangeres en programmamaakster voor de EO. De illustraties zijn gemaakt door Anne Sara Schenk-Verloop.
Recensie van juf Inger
Er zijn van die prentenboeken waarbij alleen de kaft je al doet smelten. Toen ik Beer zag, sloot ik het boek alleen al door de kaft een beetje in mijn boekenhart. Geen flitsende, kleurrijke illustratie, maar gewoon lief en schattig. Het verhaal over deze beer wilde ik dolgraag lezen.
Recensie van juf Maaike
De titel Lezen is stom! bracht mij direct een grote glimlach op mijn gezicht. Tegelijkertijd zorgde het voor nieuwsgierigheid naar dit boek, want waarom zou je een boek nu juist déze titel geven? We willen toch juist dat kinderen gaan lezen? Al met al genoeg redenen voor mij om mij snel in dit boek te verdiepen.
Recensie van juf Inge
Nog honderd dagen en dan gaat Mo verhuizen.
Hij is mijn beste vriend.
Konijn is bang dat het snel gaat.
Maar honderd dagen lijkt wel voor altijd.
Samen met Konijn kijk ik uit het raam.
En als ik Mo zie gaan we spelen.
Elke dag weer.
Nog wel honderd keer.
En daarna?
Daar wil ik niet over nadenken. Dat duurt nog zo lang.
Eerder was ik al onder de indruk van de samenwerking van Yorick Goldewijk en Yvonne Lacet in Films die nergens draaien. Nu hebben ze wederom op werkgebied de handen ineengeslagen en samen een prentenboek gemaakt: Als ik uit het raam kijk. En nu is de verdeling andersom; Yvonne Lacet maakte de illustraties en die werden aangevuld met de teksten van Yorick Goldewijk. Het omslag alleen al belooft veel goeds en maakt nieuwsgierig naar de binnenkant van het boek!
Verder lezen
