Genieten in het onderwijs
Blog van juf Ivette
Als kind heb ik heel wat boeken van Annie M.G. Schmidt gelezen. Toen ik in groep 1 zat kon ik al redelijk lezen en in groep 2 las ik al woorden als ‘vakantie’. Ik heb dan ook heel wat Jip en Janneke verhalen zelf gelezen als klein meisje en ben echt opgegroeid met Annie M.G. Schmidt. Als ik nu een verhaal van haar voorlees, ga ik
in mijn hoofd altijd even terug naar die tijd.
Recensie van juf Ivette
Tjah, welk kind droomt er niet van? Een dag waarop je alleen maar lekkere dingen mag eten? Het boek Lekkerdag zal veel kinderen dus zeker aanspreken en daarom ben ik erg benieuwd naar het verhaal. Op de voorkant zie je een vader met zijn twee kinderen op de parkeerplaats van de supermarkt. Hij heeft een volle winkelkar bij zich en samen dragen ze stapels lekker eten. Ik zie chocola, bonbons, koekjes, pizza’s en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ook als je het boek openslaat zie je aan de binnenzijde van de kaft een vloer bezaaid met allerlei lekkere dingen.
Recensie van juf Ivette
Toen ik nog op de Pabo zat, leerde ik via mijn tekendocent het boek Paultje en het paarse krijtje kennen. Paultje creëert met zijn paarse krijtje zijn eigen wereld. Een geweldig boek om zelf verhalen bij te verzinnen en creatief te denken. Inmiddels werk ik al bijna 13 jaar als juf en met regelmaat pak ik dit boek erbij. Ineens was daar na jaren de aankondiging van een nieuw boek over Paultje, namelijk Paultje op Mars. Ik smeekte Inger bijna of ik dit boek mocht recenseren en wat een geluk dat het boek daadwerkelijk in mijn brievenbus terecht kwam. Het boek is geschreven en geïllustreerd door Crockett Johnson en vertaald door Annie M.G. Schmidt.
Recensie van juf Ivette
Jonge kinderen vinden het nog wel eens lastig om te delen of om samen te werken. Het prentenboek De haas die niets wilde delen leek mij daarom uitermate geschikt om dit onderwerp in de klas te behandelen aan de hand van een verhaal. Toen het prentenboek bij mij op de deurmat viel, sprak de voorkant mij eerlijk gezegd niet gelijk aan. Een spierwitte kaft met een fluorescerend groene titel en achterflaptekst. Ook de binnenkant van de kaft had dezelfde groene kleur. Maar, zo bleek later, deze kille voorkant zegt níets over de binnenkant. Op de voorkant staat een grote, oranje haas met in zijn armen een bos rapen die hij lijkt te beschermen. Het boek is geschreven en geïllustreerd door Steve Small en vertaald door Joukje Akveld.
Recensie van juf Ivette
Twee jaar geleden las ik het boek Het meer dat verdwijnt, een prentenboek over opa en Meara. Opa woont met zijn otter Cara bij het Loughareema-meer. Maar dit is geen gewoon meer, want dit meer kan zomaar van de een op de andere dag verdwenen zijn. Meara wil graag weten hoe dit kan en opa vertelt het ene na het andere mysterieuze verhaal. Toen Inger vroeg of ik nog een boek over opa en Meara wilde lezen met een nieuwe Ierse legende, was ik natuurlijk gelijk om. Toen het boek De gouden haas uiteindelijk in mijn brievenbus lag heb ik alles uit mijn handen laten vallen en begon ik gelijk te lezen.
Recensie van juf Ivette
Als kind had ik altijd een zwak voor de verhalen en filmpjes over Winnie de Poeh. Als kind sliep ik met de knuffelvariant én ook met Teigetje, al had ik nog veel liever een knuffel van Iejoor gehad. Toen ik het boek Verhalen van het Honderd-Bunders- Bos voorbij zag komen, was ik dan ook erg benieuwd.
