Hoe ik mijn klas vertelde over mijn zwangerschap

Het is alweer een aantal maanden geleden, maar wat vond ik maandag 12 juni een spannende dag. Die dag mocht ik namelijk heel bijzonder nieuws vertellen aan mijn klas. Hoe zouden ze reageren? Zouden sommige kinderen al een vermoeden hebben? Ik was toch pas twee dagen ziek geweest en op kamp deed ik misschien ook wel wat rustiger aan dan ze verwacht zouden hebben. Zelf had ik een leuk idee om het bekend te maken en ik wil graag met jullie hoe ik mijn klas vertelde over mijn zwangerschap. 

De voorbereiding

De leerlingen weten dat ik soms wel houd van een grappig tussendoortje en daarom zouden ze die maandag een klassenwoordzoeker krijgen. Dit ter voorbereiding op het vaderdagcadeau dat ik had bedacht. Ik had online een woordzoeker gemaakt via deze link met daarin alle namen van de kinderen. Als oplossing zou er zin ontstaan waarmee ze zouden ontdekken wat er nou aan de hand was met hun juf.
Bij het printen ontdekte ik al snel dat het woord baby wel erg zichtbaar was. Daarom vertelde ik de klas bij het begin dat het altijd zo is dat je bij een woordzoeker nog weleens willekeurige woorden ziet die je helemaal niet nodig hebt om de puzzel goed te maken. Dit vonden ze een goede reden.

Lees ook: Eindelijk weer een blog

De les

Op het planbord stond dat er die dag een verrassing zou zijn en ’s ochtends vroeg riep meteen een leerling: ‘De juf gaat vertellen dat ze zwanger is’. Uh…daar stond ik dan. Maar even gezegd dat je dat soort dingen niet zo kunt roepen, want voor je het weet geloven mensen het en denkt het hele dorp dat het echt zo is. Ik moest wat. Gewoon lesgegeven die ochtend en ’s middags na de spellingles was het tijd voor de woordzoeker. Ik vertelde de klas dat ik deze site had uitgetest voor het vaderdagcadeau dat we binnenkort zouden gaan maken en dat ik erg benieuwd was naar hun mening. Ze moesten in stilte de woordzoeker maken en niet praten over de oplossing, want ik had daar een verrassing in verwerkt en het zou leuker zijn als iedereen die zelf zou ontdekken.

Muisstil ging iedereen aan de slag en langzaamaan vonden steeds meer leerlingen de oplossing. Het meisje dat ’s ochtends heel hard had geroepen, moest keihard lachen, maar verder was er geen geluid te horen. Na een tijdje liet ik de kinderen die klaar waren hun klasgenoten helpen met het vinden van namen. Ze mochten echter niet verklappen wat de oplossing was. De laatste leerling mocht die hardop voorlezen en toen genoot ik vooral van de blijdschap die door de klas gonsde. Wat heerlijk als kinderen zo oprecht blij voor je zijn.

Wat later bedachten wel een aantal groep 8 leerlingen dat ze natuurlijk niet meer bij mij in de klas zouden zitten als de baby geboren zou worden. Aan het einde van het schooljaar hebben ze daarom een groepsapp aangemaakt met mij erbij. Hierin wordt tot nu toe vooral gedeeld hoe het op het VO gaat met iedereen, maar dat vind ik ook wel leuk om te weten. Zelf heb ik daarin het geslacht van de baby laten weten aan hen. In een andere blog zal ik laten weten hoe ik dat bekend heb gemaakt aan de klas.